Mijn Innerlijke stem
Ik weet het moment nog dat ik Human Design ontdekte en las dat we allemaal een innerlijke autoriteit hebben. Een intuïtief weten. De wijsheid van ons lichaam. Iets dat voorbij gaat aan de denkende geest met al de verhalen. Cool! Dat zou betekenen dat ook ik een navigatiesysteem heb! Want weet je, ik ben er altijd naar op zoek geweest. Dat krachtige weten als je voor keuzes staat. Vooral die grote levensbepalende keuzes. Welke opleiding zal ik kiezen? Waar wil ik werken? Zal ik gaan reizen? Wil ik wel kinderen? Ik kon nooit helder krijgen waar ik me goed bij voelde.
Dus gretig las ik door. Met een sacral authority reageert je onderbuik duidelijk met 'hmm' of 'uh uh'. Als je een spleen authority hebt, is het een split second weten, heel helder maar kort. Als je jezelf aanleert om hiernaar te luisteren voordat je denken het overneemt, heb je een heel betrouwbaar mechanisme van binnen. Ah, dacht ik, je moet dus wel oefenen om naar die innerlijke stem te luisteren, logisch, we zijn gewend om alles met het denken te beredeneren. Kom maar op dan met die van mij. Ik zocht mijn autoriteit op en las dat ik als 'Mental Projector' geen innerlijke autoriteit blijk te hebben. Ik keek nog eens goed, want wat daar stond leek me niet kloppen. 'No inner authority'. Ik had net gelezen dat Human Design voornamelijk gaat om het feit dat ons lichaam, ons innerlijk, het weet. Dit wordt het tijdperk van de verschuiving van het hoofd naar het lijf. Maar ben ik dan een uitzondering? Een klein percentage mensen heeft geen betrouwbare, constante innerlijke autoriteit. Nou, lekker dan. Ik kon niet ontkennen dat ik een beetje teleurgesteld was.
Ik vond het ook spannend. Kennelijk mag ik dieper graven. Daar hou ik van. Mijn autoriteit wordt ook wel 'environmental authority' of 'mental authority' genoemd. Ah, vandaar dat mijn hoofd het steeds overneemt, dacht ik. Nu, een paar jaar later, begin ik helder te krijgen hoe mijn innerlijke stem werkt. Het 'mental' gedeelte laat zich zien als de behoefte om overal volledig in te duiken. Zoveel mogelijk informatie verzamelen. Podcasts luisteren, boeken met overlappende onderwerpen te lezen en daarbij kruisen onderwerpen zich zonder ogenschijnlijk logica. Alsof de onderwerpen als cellen rondzweven door mijn lijf en het weefsel ertussen via ondergrondse gangen connecties maakt tussen de binnenstromende informatie. Mijn hoofd hopt van onderwerp naar onderwerp op onnavolgbare wijze. De ene keer is het een logisch gevolg, de andere keer stop ik abrupt om een ingeving te volgen zonder connectie. Soms omdat ik genoeg heb gehoord, soms omdat ik voel dat ik al dansend of breiend dit stukje moet integreren en soms omdat ik de informatie eerst moet toetsen bij mijn omgeving. Helderheid kan er ineens zijn; vroeg in het proces. Of...het kan maanden op zich laten wachten.
'Mijn vrienden moeten mij helemaal kennen; de spirituele, rauwe Anouk'
Mijn omgeving is het andere deel dat nodig is om tot helderheid te komen. Toen ik las dat ik een aantal vertrouwelingen om me heen nodig heb met de kwaliteit te kunnen luisteren zonder ongevraagd advies te geven en die mij écht zien, maakte mijn hart een sprongetje; dit had ik recent ontdekt! Ze moeten mij helemaal kennen, de details van binnen. Niet de maatschappelijke Anouk, maar de spirituele, rauwe versie. Met die handvol beste vrienden kan ik ongeremd onderzoeken, doorspreken en invoelen. Daarnaast, door te horen hoe het proces van beslissingen nemen voor hen voelt, kan ik als het ware stukjes ervan adapteren op momenten in mijn proces. Daarnaast is letterlijk de omgeving waarin ik me bevind van groot belang. En dan vooral het gevoel wat een omgeving me geeft. Voelt een plek zwaar of licht. Word ik blij? Voel ik ruimte om mezelf te zijn? Het zijn subtiele verschillen in gevoel en het vergt aardig wat oefening om te herkennen of ik het gevoel negeer en vlucht in mijn hoofd. De rest van mijn design laat zien dat ik me als een kameleon kan gedragen, wat heel handig kan zijn, maar er ook voor zorgt dat ik heel veel moeite moet doen om mijn eigen kleuren te laten zien.
Die innerlijke stem heb ik dus wel, maar zoals omschreven in de Human Design handboeken, is die niet constant of betrouwbaar. En dat voelt heel waar. Ik kan niet even naar binnen en een accuraat antwoord krijgen, zoals diegene met een spleen authority. Zelfs diegene met een emotional authority hebben een navolgbaar mechanisme, die voelt misschien niet betrouwbaar; hij is wel constant (of hij voelt niet constant en wel betrouwbaar ;)).
Ik heb geleerd om mensen te vragen geduld te hebben voor een antwoord van mij. Ook heb ik geaccepteerd dat trial and error een onderdeel van mijn weg zal blijven. Ik zal soms terug moeten komen op beslissingen ook al lijken die enorm afgewogen of loop ik het risico dat anderen dat vervelend vinden. Hoe meer ik conditionering uit mijn systeem kan herkennen en loslaten, hoe helderder mijn innerlijke pure stem tevoorschijn komt. Als ik een stapje achteruit doe, lijkt het zelfs alsof die stem uit een grotere bron vandaan komt.
"THROUGH STUDYING OTHER PEOPLES DESIGNS, MENTAL PROJECTORS BEGIN TO UNDERSTAND
THE SIMILARITIES AND DIFFERENCES IN THEIR OWN PROCES"
- RA URU HU